Dağdan Bülbüle Şiiri - Osman Baltacı

Harabeyn vakit dem akşam üstüdür
Usul usul sular artık uyumakta
Geçti kervan diyen kimin dostudur
Köz içinde bir koca dağ yanmakta
****
Varlıkta mana tabiat ve âlem
Sükût işkencesi benim tek çilem
Mızraba dil veren o dil bir kalem
Dağ içinde pervâ gönül yanmakta
****
Müezza bahtına kimdir muhtasar
Gurbet sehpasında hasreti asar
Vaslı mükerrem muhabbetten hisar
Gönül içinde bir bülbül yanmakta
****
Yücesinden irfanın fazlın hikmetin
Doğmak ve ölmek en güzel nimetin
Hasbî ruhumda düşünmek cinnetin
Bülbül içinde bir niyaz yanmakta