Cuma Komşul Şiirleri - Şair Cuma Komşul

Biz bu cennet vatanda dirlik ve huzur için
Kardeşçe hep birlikte yaşamayalım niçin
Fitne fesada karşı hep uyanık duralım
Aydınlık yarınları biz beraber kuralım
Sevinçte ve kederde hazarda ve seferde
Artık darda kalanın imdadına her yerde

Hatıra defterimin kapağında bir tek sen
Bir hüzün yağmuruyla sel olup akıp gittin
Süt beyazı çiçekle ruhumda açtın erken
Hasretin kollarına beni bırakıp gittin

Gönül tuzaklarından uzak olayım derken

Gurbetim vuslatım ilk göz ağrımdın
Gençliğim açlığım susuzluğumdun
Hiddetim nefretim aşklarımındın
Baharda yeşeren bakışlarımdın

Sen ey şehir

Dolaştıkça bu şehri çöker üstüme hüzün
Şehrin caddelerini tak gibi süsler yüzün
Kaldırımlarda saklı bütün ayak izlerin
Senden daha vefalı kumları denizlerin

Bir sevda selidir aşk sürükledi bizleri

Dünya bir yolcu gibi ufukları aşmakta
Uykusuz gece gibi avare dolaşmakta
Esen bir meltem gibi tüllenir gün şafakta

Büyüleri andıran esrarlı bir şehirdir
Bir sevda denizine dökülen son nehirdir

Evrenin gizli mırıltısı
Uğursuz Akbaba dağı
Bulutlar okyanusunda
Kaybolan bir ada
Asi bir fidana konan
Şebnem kadar berrak

Senin bendeki yerin yazı buz gibi serin
Kaşlarının altında saklanan mavi deniz
Mahmur bakışlarında eridiğim gözlerin
Acı bir damla düşer yanaklarından sessiz

Yıllarca yaşadım ben gönül ülkende mahkûm

Sen sevda ikliminden bana bir armağandın
Pembe çiçekli yollar anımsattı yadını
Bulutsuz bir günümde üzerime yağandın
Kırmızı bir kalemle yazmıştım ben adını
Heyecandan mı bilmem sormadım soyadını

Yalnızlığa bürünmüş hayaletler mekânı
Gizemli bir hikâye Masumlar Apartmanı
Bana der kurşun asker Han biraz daha dayan
Ayrılığa sürgündür İnci'siz geçen her an
Buruk gam denizinde dalgalar hep suskundur
Solgun duran sulara sevda yeli dokundur

Sürme çekme Mehlika karanlığın gözüne
Sitem etme saklanma şüphenin gölgesine
Samanyolu salınak alkımın ötesine
Gök kubbede Süreyya ağma olup silinme

İşgal etme kalbimi yıkma duygularımı