Cuma Şiiri - Halil Kumcu

Rahmet, himmet, bereket, şefkat,
Duada birleşir bütün gönüller.
Boynum büklüm büklüm açtım ellerimi,
Dilim, gönlümdeki baki aşkı diler.

Kaçıp durduğumuz ölüm var ya,
İnsanın insandan kaçtığı o yer,
Minareden yükselen ses,
Diller bir kelimede cem eder.

Kopartılmış yapraklardaki hüzün,
Ölümün üzerinde,
Allah’ın zikri,
Bir hurma kütüğünde.

Lambayı uyandırır,
Cumanın alev dilleri,
Omzuma çökmüş ağır bir yükle,
Boğazıma oturur bir yumrudaki izleri.

İki mezar birbirine değiyor,
Şimdi bir aradayız.
Bir insanın sesine uyandım,
Allahuekber, Allahuekber’le apansız.

Yalnızlık arkadaşım, kırıkların sığınağı,
Umutsuzluk, kapıların ardındaki bahar,
Dert ortağım, cuma güzelliklerin kilidi,
Son nefeste, son güneş seninle doğar.