Cum‘anın On İki Farzı Vardurur Etme Firâr

Cum‘anın on iki farzı vardurur etme firâr
Altısı vücûbîdir bil altısı edâ-yı yâr

Farz-ı evvel erkek olmaktır hatuna yaramaz
Farz-ı sânî kim mukîm olsa gider mutlak kılar

Farz-ı sâlis hür gerektir esîre farz olmadı
Farz-ı râbi‘ sahîh olsa gidip imâma uyar

Çün marîz ile alîlin hakkına bu gelmedi
Farz-ı hâmis gözleri sâlim idecek i‘tibâr

Farz-ı sâdis kötrüm ise ehli değil cum‘anın
Ayağı selîm olanların kamusuna yarar

Şimdi edâsına varam altıdır şartı anın
Kim ki noksân söyler ise başını taşa çalar

Şart-ı evvel mısr olacak Kûfî-i Nu‘man demiş
Ya emîr ya kâdî gerek bunda böyledir karâr

Şart-ı sânî izn için bir âlîden ferman dimiş
Kim imâm olana mutlak o da ala iktidâr

Şart-ı sâlis vakt-i zuhr içinde olmaktır müdâm
Râbiinci hutbeyi okur muhakkak hutbedâr

Hem beşincisi cemâ’at olacak ale’d-devâm
Sâdisinci izn-i ‘âmdır uy imâma etme ar

Mescide var dur huzûra sıdk u sadâkat ile
Kıl namâzı cum‘asıyla târik olma ey kibâr

Hem huşû’ ile edâ et rüknünü dikkat ile
Cemâl Hoca kılma noksân aybın olur âşikâr