Çok anlamlı olabilirdi: tükenmekteyiz,
Gitmek zorundayız, çağrılmadan geliriz.
Ama konuşmak ve anlaşamamak,
Ve bir an bile kavuşamayan ellerimiz,
Yıkmakta bunca şeyi: kalıcı değiliz.
İlk adımlarımızı korkutur yabancı işaretler,
Bir çarpı işareti parçalar bakışmaları,
İstenen, yalnızlıklarda eriyip gitmemiz.
Çev: Ahmet Cemal
Ingeborg BachmannKayıt Tarihi : 6.7.2003 17:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!