Zaman su gibi akıp geçti,
Derin izlerini yüzümde bırakarak.
Saçımda aklar, gözümde yaşlar,
Kâh yordu, kâh vurdu, yakıp yıkarak.
Takvimler kayıp, zaman küskün,
Vakit ise geç, dönülmez yollardayım.
Ömrümde her yıl kapanmayan bir yara,
Anın içinden geçen hissiz bir noktayım.
Demir attım yalnızlık limanına,
Hüzün mevsiminde dipsiz kuyulara.
Gelmişimi, geçmişimi, bütün anılarımı,
Bir bir mühürledim, karası daha da kara.
Kelebek ayında, direksiz yürekte öldüm,
Dokundurtmam kanayan yaralarıma.
Drama içindeki dramam ihanet etti,
Elveda hüzün mevsimindeki çocukluğuma.
Kayıt Tarihi : 6.2.2025 14:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“Çocukluğumuz, zamanın içinde kaybolmuş bir izdir; her anı bir yara, her hatıra bir sonrasına dair sessiz bir çığlıktır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!