Sorsan dünyadan habersiz,
Güler oynar gamsız kedersiz,
Her şeyden uzak dertsiz kedersiz,
Huzurla doludur güzelim çocuk.
Konuşmayı bile senden öğrenir,
Küçük tatlı diliyle konuşur dillenir,
Onlarla güzelim evlerimiz süslenir,
Bunu bile anlamaz güzelim çocuk.
Konuştur onu dinlede bak,
İyi eğitki yüzünü çıkarsın ak,
En iyi hediyedir güzel ahlak,
Dinini öğrete gör ne olur çocuk.
Adını bile söylemeyi bilmez,
Kalbi kırık olursa oda gülmez,
O ölse de gönüllerden silinmez,
Silinmediğin ide bilmez güzelim çocuk.
Aşık Sami sende bir gün böyleydin,
Diyorsun bende hep çocuk kalaydım,
Çocuk olarak yaşayıp mutlu olaydım,
Dünyadan habersiz güzelim çocuk.
25.05.1991
Kayıt Tarihi : 17.10.2010 23:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sami Gökay](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/17/cocuk-367.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!