Çivi Gibi Batan Yalnızlığım

Başıma gelmesinden korktuğum,
Sokak çocuğu talihsizliği içindeyim.
Dudakların arasından çıkan o ağır sözlerin,
Yanağıma çarpan sillenin sahibiyim.

Kulaklarımı yırtan bir sesle yükselen yalnızlık,
Ruhuma sökün eder, defalarca dağlara taşlara.
Kâh seher vakti avaz avaz,
Kâh gece yarısı bağıra çağıra.

Poyraz tarafından esen bu kötü talih,
Ne olursa olsun bu beklenmedik şey,
Yetimliğimi, o keşmekeş biçareliğimi,
Delik deşik eden, ölçüp biçen ney.

Gün ağarmaya başlayınca tan yerine,
Geriye doğru savrulan yalnızlığımdır.
Balıkçı köyünde yegâne şeyim,
Nasırlı ellerim aksırıp tıksırır.

Allah rast getirsin feryat figan,
Kendi kendini nasıl da tüketirmiş insan.
Çorbanın dibi tutarmış, el ayak çekilince,
Sesin ter içinde titrermiş, ne yapsan.

Belki birkaç dakika, belki çeyrek saat,
Feleğin çemberinden geçerken katlanır.
Böyle bilesiniz, bu yalnızlık benim,
Kulaklarımı sağır eder, bangır bangır.

Ah, şu çivi gibi batan yalnızlığım,
En olmadık zamanda yine ortaya çıktın.
Tek başıma kurduğum cumhuriyette,
İşlemeyen dualarımla dilsiz ve kör bıraktın.

17 Kasım 2023 / Cuma / Ankara