Çisenti Şiiri - Kağan İşçen

tutuşturduğun günlerim mektup özlemi içinde duyarlı safkan melankolik
uyandığım kan oturmuş sabahlarda yunus güleçliği iyimser profilin
yankesicidir aşk ne olduğunu anlayamadan soygun birdenbire
küçük takaların gemi olma özlemidir kimbilir ulaşmak dürtüsü
kimseler tanımadığı zamanlarda acılarımı sevmek bu işte diyorum
tanınmamış simamla binyıllık bir davayı görmek taammüden
kavşakları unutmaktır en büyük umut yarın yakınlığıdır bu
gizli kapaklı kırdım döktüm kendimi zamanlı zamansız aşk işte hey
yapraklarım ellerimde kalabildiğince senin eserin onlar sıkıntılı
kasten hırpalandım sırtımda kamburdur kendini unutmak çisentisi