Cinas'lı Şiiri - Sami Demirkol

Kazan

Şu nefis kepçedir, dünyada kazan.
Kepçene helâl doldur, helâl kazan.
Kimseye güvenme, en sevdiğine bile...
En sonunda dosttur, mezarını kazan.

Gül Düğümü

Hep ağladım, durdum.
Hiç gördünüz mü güldüğümü?
Yâr’in başından çözdüğüm,
Bir demet gül düğümü...

Yar Sızlar

Kaderde ayrılık var,
Çaresiz yâr ağlar...
Yâr sızlar.
Ne bilsin hâlimden,
Canânsızlar,
Yarsızlar...

Hak Aşığı

Geldim, geçtim, yedim, içtim.
Bir şey götüremedim benle.
Desinler, ha çanağı ha kaşığı...
Mezarım olsun isterse virane.
Yaradan desin yeter ki:
“Bu kulum Hak aşığı.”

O kulda

Rızasına uygun yaşayanın,
Rahmet eseri görünür o kulda.
İster zindanda olsun,
İster sarayda, ister okul'da.

O kul

Rahmet eseri varsa,
İki cihanda mesuttur o kul.
İster cihan padişahı olsun,
İster okumasın okul.

Hu De

Ömrün geçti, semeresiz, beyhude.
Yeter artık, Sami Bey, Hak de!
Uy Kur’an’a, sarıl Hak yola...
Sami Bey, hu de!

Kışla

Sen bahara varamazsın,
Arkadaş olmazsan kışla.
Hakikate gönül olur,
Ebedî mesken — bir kışla.

-Samimi