Kalemim yanıyor
………….. tutuştu yüreğim.
Ne yapsam boş
………….. ne desem yalan.
Kalemimin külünde
………….. yanıyor cigaram
Deniz feneri
güllerden aleviyle
vurur şavkını sulara
…………parıldar yakamozlar
alır aklımı.
Ben zavallı
Seni düşündüm
…………….bütün gün
Kumsalda yürüdüm saatlerce
Balıkçıları seyrettim
……………..dalgın dalgın
Ağlara takılan balıklara üzüldüm
Söyle canımın içi,
yüreği avucunda
bir ozan
sevginin duru ırmaklarında yıkanmış
gonca gülleri,
şiirlerinden gayri
Mehmetler geçiyor gözümüm önünden
Aliler...Ahmetler...
Hasanlar...Hasolar...
Al bayrağa sarılı
Onlar
onlar bizim çocuklarımız....
Cankurtaranı taşlayan çocuk
çıkardı çakısını,
misketlerini,
oyuncaklarını,
sonra ellerini, ayaklarını
attı.
Ellere
ellere
güman olmaz ellere.
Vurular öldürürler
korlar bizi mezere.
Yar toprağın olurum ben
Gülüm,
göz kapaklarımdaki ağırlığım...
Sen gideli
tadı tuzu kalmadı hayatın.
Artık ne içimde yaşam,
ne de beklentim var
Sevdiğim,
dallarına kar yağmış
çiçekli dallar gibi
acılı kiraz ağacı.
Hüznü,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!