SEVMENİN USTALIĞI
İnsan sevmenin ustalığı
zorluğunda taşır
gizemli balını.
Çıraklığa çektim küreği
ANKARA BAHARI
Erteleme yüreğim,
hesap soracaklar olur,
çarpılmaz her an,
MEKTUPLAR DAĞILIRKEN
Mektuplar dağılırken
Sarıp sarmalıyordu
Sigara dumanları,
Umutları hasretlere.
YENİ BİR SAYFA
Eflatun acısı günlerim,
Masalsı gecelere
erguvan
yorgunluklar taşır.
ANKARA TÜRKÜSÜ
Radyoda “Fidayda” çalar ya,
oturduğun yerde ayakların kendiliğinden kıpırdar,
ritme uyar,
hasretin ayaklanır, oynar ya Ankaralım.
TEL ÖRGÜLER
Tel örgüler çekmişlerdi
Yaşamla ölümün arasına.
Bir ayaktı uzaklık
Umutlar çarşısına.
AŞK, BIÇAK SIRTI YAŞAMAK ve ÖLMEK
Aşk çetin bir telaş sevgilim,
bazen duru bir gökyüzü,
Herkesin bir babası vardı.
Benim de öyle.
Sıradan bir adam,
“Kunduracı Galip Usta”
Annem için “bizimki”
AYRILIĞA ACEMİ
Açtık gülen yüzlerle,
Hasretimiz umuda katık
Endişeyle üzüldük kimilerde
Hüznü güle paylaştık.
Bir Yaş Daha Büyüdük…
Bir yaş daha büyüttü yaşam bizi…
yörüngesinde attığı turlar,
uyanış heyacanı ve mahmurluklar tekrarındaki,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!