Cihangir Özyürük Şiirleri - Şair Cihangi ...

Yarım asrı geçen ömrümde darbe üstüne darbe,
Senin attığın o kör kurşun işlemez benim kalbe,
Ya çek vur benim alnımın çatından,
Ya da hiç girme bu harbe.

Sakin değilim eskisi gibi sinirlerim son radde,

Bedenim mi yorgun ruhum mu bilemiyorum
Hayattan bıkkınlık var üzerimde.
Başı yoktandı sonu boktan mı olur bilemiyorum ,
Eyvallahsız bir tavır var üzerimde.

Gençliğimizi verdiğimiz bu demir yığını üstünde,
Ne fırtınalar, ne deli dalgalar gördük tükenen ömrümüzde.
Vuran her dalga bir yanımızı alıp götürdü giderken.
Bakmayın böyle dik durduğumuza resimlerde,
Bu dalgalar bizi santim, santim çürüttü.

Keder binmesin yine gönül sandalına, denizci!
Ne yapalım, senin de payına hep hasret düştü.
Gözlerin ufka dalıp kaç okyanus tükettin?
Kaç kıtayı ruhun bedenden ayrı fethettin?

Hasretin yüreğinde demlenip gözünden aktı.

Hüznünün gölgesinden Ay kaybolur gökyüzünden,
Yıldızlar söner, derin bir karanlık çöker,
Tarifi imkansız bir hüzün kaplar tüm evreni.
Gölgeler görünmez olur, rüzgarlar esmez.

Aslına bakarsan bütün şairler hüzünden beslenir.

Ve şiirler hüzünle doğar bembayaz sayfalardan.

Anlatılan hep hüzündür süslü dizelerin arasında.

Hey sen! ucu bucağı olmayan mavi atlas,
O ihtişamın o heybetin yetermi hasretimi örtmeye?
Yeter mi dalgalarının boyu uzanıp ta gözyaşlarımı silmeye?
Peki ya o eşsiz uğultun eşlik edebilir mi gönül dağı’nı söylemeye?

Ne heybetin yeter ne kudretin hasretimi dindirmeye.

Bak yine Eylül denen boyacı geldi yaprakları sarıya boyamaya.
Yavaş yavaş soğudu hava,
başladım yazlıkları, dolaba koymaya.
Her mevsimin kendine has güzellikleri yokmuydu? Hani nerede?
Sebepsiz hüzün kaplıyor içimi.
Yaram Eylül’de başlıyor kanamaya.

Hep tek başımaydım, yalnızdım bu hayat kavgamda.
Kimseden medet ummadım, kimse de yoktu arkamda.
Akıntıya tek kürek çektim kollarım kopasıya,
Bu yaşıma, bu halime anca geldim tek tabanca.

Başkaları gibi dayanağım olmadı, yaslandım kendi sırtıma.

Yarım kalmışıkla başladı hayat hikayem.
Babasız geçen bir çocuklukla ailem yarım,
Fırtınalı gençliğimde sevdalarım yarım,
İş hayatımda ekmek kapım denize çıkışım,
Kurduğum ailem, çocuklarım, eşim hep yarım.
Ne tam bir eş olabildim hayat yoldaşıma,