Yorarsan sen yor beni bu bitmez hengamede
Üzersen sen üz beni, çilem doluşsun dizelere.
Ne varlığın sarsın beni ne yokluğun yıksın,
Gidersen sen git yine, ben gömüleyim şişelere.
Bulursan sen bul beni, kaybolduğum ücralarda
Ruh tene bağlı tüm benliğiyle, gül dikenine
Yaprak dalına bağlı, umut yarına
Çile derde bağlı, acı sızıya
Yürek atar yürek atar da şuursuzca
Ben sana bağlıyım ey yar ömrümün sonuna.
Tökezleye, tökezleye yürüdüm hayat yolunda,
Ben seni görene dek gülmedim gülüm.
Yılların ağır izleri yüzümde kaldı,
Seni görene dek silemedim gülüm.
Gece hep yanımda, gündüzüm hiç olmadı,
Hayat;
Bazen rüzgar olur yelkenini şişirmeye
Bazen yağmur olur yüreğini söndürmeye
Bazen öfke olur yalnızlığa derinden
Bazen mermi olur vurmaya canevinden.
Sorsam söyler mi ki yüreğindeki yerimi?
Sevmişmidir her şeye rağmen bu sefil beni?
Hayallerinin prensi olamayabilirim,
Gördüğünde kalp ritmini artıran değilimdir kimbilir?
Belki de kendi kendime gelin güvey oluyorum,
Belki kalp tahtına kifayetsiz kalıyorum.
Sudan yatağımda hasret örtmüşüm üstüme
Gecenin ıssız sakinliği doluyor lumbuzdan içeri
Görünmeyen köye kılavuz arıyorum sonsuz mavilikte.
Aslında kendi kendime kalabalığım şu sesiz hengamede
Gece, yıldızlar, ay, deniz ve ben yalnız denizci
Bir yün yumağı misali karmakarışık, geçmişiz birbirimize.
Yağmurda ıslanmadan yürürüm
Düşüncelerin üstlerine basa basa.
Bir bakmışsın sakin bir deniz kenarında
Bir bakmışsın uçsuz bucaksız bir ovada.
Kâh demli bir çayın buğusunda
Kâh fırından yeni çıkmış simidin kokusunda.
Nasıl geçiyor sa zaman öyle vazgeçtim sevdandan.
Yıkık bir viraneye çevirdiğin gönlümü tamir ettim.
Perdesini yıkadım camları kırık gönül penceremin,
Saksılara çiçekler ektim yüreğimin dört bir yerinde.
Ve gülmeyi yeniden öğrettim feri kaçmış gözlerime.
Sen gittin ya ben o gün bittim,
Yarım kalmışıkla başladı hayat hikayem.
Babasız geçen bir çocuklukla ailem yarım,
Fırtınalı gençliğimde sevdalarım yarım,
İş hayatımda ekmek kapım denize çıkışım,
Kurduğum ailem, çocuklarım, eşim hep yarım.
Ne tam bir eş olabildim hayat yoldaşıma,
Hayat okkalı çizgiler nakşetmiş yüzüme,
Her çizgisinde kendine has bir acı.
Ne mücadelelerle geldim şu yaşıma,
Ne çocukluğumu ne gençliğimi anlayamadan tam anlamıyla.
Resimlerinde gülmüyorsun diyorlar hep,
Al bak şu resme gülüşüm bile yarım yamalak.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!