21/11/1973 Edirne doğumlu...Edirne Kız Öğretmen Lisesini 1990 yılında bitirdi..Şiiri ve okumayı hiç bırakmadı..1992 Yılında Edirne Belediyesinde memur olarak göreve başladı..düşüncelerinden dolayı hem mesleğinde hemde özelinde sürgünler yedi..yalnızlığı kendine kader edinse de kendini ve hayatını adadağı iki güzel evladın sahibi oldu..Ayten ve Ali Barış onu hayata bağlayan yazdığı en güzel iki şiiridir..Edirne Belediye Başkanlığı Kültür ve Sosyal İşler Müdürlüğünün önderliğinde düzenlenen Edirne Şairlerine ait iki ayrı Antolojide şiirleri yayın ...
Duygusuz hoyrat bir tokadı ödetiyor şimdi sana yaşam
Patlayan bir dudağın günlerce süren ağrısı içindeki
Gözünden düşenler bile senin değil
Benden çaldığın gözyaşlarım inan
Sen haketmediklerini yaşadın bunca zaman
Ne varsa tükettin sorgusuz...asarcasına...
Soframdaki kadehte kalmış ellerin
Yastığımda terini unutmuşsun...
Dudadaklarımda anason kokusunu dudaklarının
Parmaklarını bırakmışsın parmaklarımda
Eşikte ayak izlerini
Yüreğinin med cezirleri kalmış iklimlerimde iliklerime dek
Canım bir çay çekti bu gün
Ve kederlerimi duamnıyla boğabileceğim bir sigara
Sonra çıkıp avare avare dolaşmak sokaklarda
Bir başıma düşüncelerim bana eş,
Bu tek düzeliği atabilseydim! ...
Uzanıp gökyüzündeki kuşun kanatlarına
Burası; bir garip yalnızlıktır benim ağbim...
İçi kara,dışı kara bir rüya gibi
Hep gidenler sendendir burada
gözümün önünde inliyor sevgilerim
hasta yüreğim demir atmış ıssızlığına yalnızlıklarımın
kendimi çekip çıkaramaz olmuşum en koyusundan hüzünlerin
rengi kalmamış çoktandır hayatın
siyah beyaz bir olmuş...
beyazı siyah kirletmiş düşlerimde
günaydın yalnızlığımın sabahı...
günaydın olsun, ıssız saatlerin kaybolan karanlığı
günaydın evim,sığınağım,yuvam..
günaydın içmin üşüyenine isyan sobam..
günaydın sana yaprak yaprak tükettiğim umutlarım...
günlerin günaydınlarla dolsun sensizliğim..
Bu gün kar yağdı gönlümün karasına
Buz kesti duygularım bir anda
Kalakaldı gülümseyişim öylece
İzinsiz...
Hükümsüz geldi çöktü hüzün gözlerime
Ne git diyebildi dudaklarım...
Bu yağmurlu kış sabahında seninleyim yine
Sensizliklerimi derliyorum uzun uzun...
Yüreğinde çekiştircek yer kaldı mı ki;
Bilmem...?
İçimin zulasında katmeleniş bekleyişlerim
Gitmelerini ben istedim kendi dilimle
yokluğunun eriyen bir umut günü daha başladı
gün doğsa da bir,doğmasa da
kış aldı başını gidiyor..
ne gönlümde hükümsüz ne de mevsimde..
sıcağım yok çokçadır...
dile gelir oldun yalnızlığımda artık özlediğim...
Bu sabah bir bilet aldım yalnız gidiş sevgiye
Günün ilk ışıyanıyla koyuldum yola
Yüreğimde bir bavul umut
Gözlerimde sonsuzluk
Sevdalarım... hayallerim...
Kırılıp dökülenlerimi bile toparladım el yordamıyla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!