Cigdem Kilic Şiirleri - Şair Cigdem Kilic

Sen de yoksun be kardesim
Simdi nasil icmeyeyim rakiyi doya doya
Meyler olur belki
Bu dert sokaginda yoldas bana

Bankta oturdum
Dün parkta
Hani vardiya hep oturdugumuz
Bir dizi hayaller kurdugumuz
Düsündüm biz simdi nerdeyiz

Yüregimde sevgin
Gözümde yaslar
Beynimde kor kor ates var
Bu ne dinmez sancilar
Iste bak gidiyorum

El Ver Ya Rab

Ya Rabbim bu dünya bu kadar boş mu?
Şimdi bağırsam
Sesim duyulur mu?
Göçüp gidersem fani dünyadan

Yanaklarin al al olmus
Dudaklarinsa kiraz
Zaten tek lüksün bu cilven ve de naz
Salinarak gezersin
Sürmeli gözlerini süzersin
Nazlan tabi köylü kizim nazlan

Hava puslu gri mi gri
Kaybettim yeşilimi, mavimi
Neden her yer karanlık, zifiri
Bir avuç beyaz dilensem tanrıdan
Acaba bu kuluna verir mi?

Yar sen yine yoksun
Bu kaçıncı heyecan
Ne zaman başladı
Nasıl bitti, hiç bilmem…

Tövbe demiştim

Kaç yıl oldu ilk sevdam
Bakışına hasretim
Gülen, ela gözlerin
Incitmekten korkan titrek ellerin

Biryantinliydi hep o siyah saçların

Davullar caliyordu, herkes halaydaydi
Kadinlar rengarenk, civil civil süslenmis
Erkekler tiril tiril kravatli giyinmis
Bir film izliyordum sanki
Kendime baktim burada da misafir oyuncuydum belli ki
Güzeldi güzel olmasina ama herkesin ilgisi

Elimde kalemim
Karşımda resmin
Kırık sana bu kalbim
Dışarıda yağmur sicim, sicim

Patlamaya hazır bir volkan içim…