Cigdem Kilic Şiirleri - Şair Cigdem Kilic

Daha yeni doğmuş bir bebek

Ağlıyor! ..

Gözleri yumuk, yumuk

Palto omzunda, uzundu boyun
Gözlerin kahve ama koyu
Beş köşeli şapkan çıkmazdı başından
Mutlu olmasını bildin her yaşından

Bir sülale senden sorulurdu

Agustosta kisi yasiyorum
Yoklugundan iliklerim dondu
Üsüyorum
Giderken yaninda
Götürdün güneside, yazida
Dört mevsim yok

DUYGULARIM ÜŞÜYOR

Çırılçıplak duygularım
Elde yok avuçta yok
Hava soğuk mu soğuk
Duygular ayazda

Kalbim agliyor
Gökler de kalbimle
Caddeler sokaklar sel icinde
Rengarenk semsiyeler
Kapatmiyor havanin kasvetini
Ne de insanlarin maskesini

Bir dünya kurdum kendi kendime
Ben ve beni dinleyen ruhum ile
Sohbete dalariz bazen düslerin en güzel dünyasinda
Bazende yolculuk hazan yalnizliklarina

Sonra hayatimi görüyorum hantal ve yavas devinimlerle

Sesini yillar sonra duydum
Önce titredim,
Nemliydi gözlerim
Sonra dondum
Ne bitmis senin sevgin
Ne de dinmis benim özlemim

Her sevdanin sonu gelse de
Yeni dogan bir gün ölse de
Düzenbazlar etrafta kol gezse de
Sevmekten vazgecmeyecegim

Bahardan sonra kista gelse

Seviyorum seni
Gözümün nuru gibi
Seviyroum seni
Bir yudum nefes gibi
Seviyorum seni
Katigim gibi, asim gibi

Kalemimden damliyorsa yalnizlik misralari
Aniyorsam hep gecmisi ve hatiralari
Sevmiyorsam geceyi getiren hain aksamlari
Sensizlige alisamadigima say

Sallaniyorsam boslukta deli boran gibi