Cevat Varlı Şiirleri - Şair Cevat Varlı

Dinlersin uzaktan davul sesini
Karayemiş dalı oldum vesselam
Bu asilzadenin duy nefesini
Köprü altı malı oldum vesselam

Söz söylerim benden arda kalana

Yılları örmeye vaktimiz yoktur
Çabuk büyü kızım ziller çalacak
Bu limanda kalmak istiyen çoktur
Fakat rüzgari de demir alacak

Hesabı tutanlar bize sormuyor

Ezan deyip kalkan cunup turlayan
Yırtık dondan besmelesiz fırlayan
Olur olmaz her meydanda hırlayan
Oy seni düzenbaz soytarı seni

Cübben namusundu tezgaha döktün

Bam telimiz kopmuş bozuk kafiye
Bu da bilmem kimden bize hediye
Ümit yüklü kervan geçmesin diye
Köprüleri biz mi yıktık efendim?

İsyan bayrağı çekip devletine

Dolunaya

Sen sözlerime hasret, ben senin gözlerine
Sen yüreğime konuk ben senin közlerine
Özleminle çevirdim bakışımı semaya
Bir sana baktım öyle bir de şu dolunaya....

Bulunursa sende bir parça vefa
İşte ondan biraz almaya geldim
İster sefa olsun isterse cefa
Sevda denizine dalmaya geldim

Şayet ötelere açıksa sinen

Gözlerinde yaktım dünyayı kızım
Sen de içindeysen bakma kusura
İlk yürek yarası kınalı kuzum
Kalbim kırık kafam bozuk bu sıra

Öndekiler muradına erdiler

Yaman delikanlı asil Muhtar Bey
Mağrur bakışların uğurdan mıdır?
Yakışır bu çalım kasıl Muhtar Bey
Rahvan yürüyüşün sabırdan mıdır?

Bir kaç cümle dizdim ozan diyorlar

Şimdi sen düşün güzelim,
Bakışıma ket vuran sisli dorukların,
Ve geçitsiz vadilerin, oturup benimle nasıl çile çektiğini.
Deli bir akbabanın acı çığlıkları, şafak sökerken,
Sensizliği yırtarak uyandırıyor beni.
Ellerimi unutmuşlar da, ayaklarım pırangalı.

Özgürlüğün gitti elinden gönül
Halkın gibi, yandın, susadın aşka
Hiç tasasız gamsız biterken eylül
Ne kaldı zulanda kininden başka.

Güneş bir kolunda ay bir kolunda