Gün kararmadan gel.
Yüzünü bir kez olsun aydınlıkta göreyim.
Dalıp gözlerinin yeşilliğine ıssız hayaller içine gireyim.
Gün kararmadan gel gecelerimi sana vereyim.
Seni sevmişti bu yürek ilk kez.
Gecenin karanlığı çöktü bahçemdeki
Alev kırmızısı, ürkek güllere
Penceremde cıvıldayan kuşlarım göçtü
Bilmediğim, görmediğim yerlere
İçimi ısıtan gülüşünü,
Baharımı bulamıyorum
Sen nesin benim için bilmiyorum,
Dost musun düşman mı?
Sevgilim desem değilsin
En sevdi halimde bıraktın beni
Arkadaşım desem, değilsin
Bir arkadaş bu kadar üzmez ki
Zordur benim dostum olmak
Dertlerime, çeneme katlanmak
Benimle deli dolu yaşamak
Benle bir an gülüp bir an ağlamak
İyi günlerimde çok dostum olur benim
Ayrılık nedir bilir misiniz?
Bilemezsiniz yaşamadan, anlayamazsınız ayrı kalmadan.
Hiç sevdiğinizden ayrı kalmadıysanız eğer
Size göre ayrılık kolay atlatılır gelip geçici bir duygudur.
Şaşırırsınız hallerine ayrılık yüzünden telef olanların.
Elinizden bir şey gelse bile yapmazsınız.
Hep yükseklerden uçarsın
Sen en büyüksün karakartal’sın
Sevgimizi hiç boşa çıkarmazsın
Sen bizim canımızsın
Aramıza aşklar bile giremez seninle
Bu günlerden cumartesi
Kafam acayip bozuk
Kulağımda onun sesi
Dudağımda sıcacık nefesi
Gözlerimde tüm güzelliği
Beynimde sevgisi
Bana aşk değil, bir dost ver tanrım
İyi gün dostu olmasın
Yüzünden gülücük
Kalbinden sıcaklık eksik olmasın
Ben aşk değil dost istiyorum
Dün doğdum ben, küçüğüm
18 yılda nedir ki gördüğüm
Birkaç aşk var uğruna öldüğüm
Birkaçta Değersiz sevgili, üzüldüğüm
Daha ne yaşadım ben hiç bir şey görmedim
Çok çok sevdim hiç sevilmedim
Bir gün tüm sokaklara
seni seviyorum yazacağım
Herkes kendine yazıldı sanacak
Kim geçse sokaktan
Dönüp ardına usulca bakacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!