Urla, kalbimin atmaya başladığı o güzel yer artık yok.
hayat, benim dediğim o güzel hayat belki benim değil
Sessiz geldim bu gün eve
Kapıda karşılamadı kimse
Kimse sarılmadı boynuma
Nerede insanlar anne
Nerde sevdiklerim
Bu günde yalnız kalmakmış kaderim
Hızlı gidersen yol çabuk biter
Kanunudur bu hayatın
Anayasasıdır dünyanın
Böyle gelmiş böyle gider
Sözlüğüne baktım hayatın
aşk nedir öğrenmek için
Şaşırdım inanmak istemedim
Hayat sözlüğü
savunmasız savaş diyordu aşk için
İnanmadım böyle olabileceğine
Annemle babamın gülüşlerinde saklıydı benim için hayat
Bol boldu, ama içten değildi
Geçmişin sıtmalı acıları unutulmamıştı
Titreyen elleri acıların etkisindeydi
İki evlat acısı
Bir yaprak düştü daldan az önce
Önce çıtırdadı dal sonra unuttu
Bir yaprak savruldu rüzgardan az önce
Önce üzüldü ağaç sonra unuttu
Bir yaprak düşmesiyle kurumam dedi ağaç
Saldı tüm yapraklarını rüzgara
Bir ayrılıkla sonbaharda sararan,
Hayatımı karatan umutlarım var benim.
Baharı bekledim yeşillenirler diye;
Bahar geldi,
Çiçekler açtı, her yer yeşillendi,
Bir tek duygularım yeşermedi,
Ayrılıp giderken, senden
Aşkı sende bıraktım
Gözyaşlarımı gizleyip yüzüne
Mutluymuşum gibi baktım
Ne olursa olsun sen ve ben
Aşkı yaşarken
Hiç unutmak istemezsin yaşadıklarını
Tarihe yazmak istersin,
Küçücük bir öpücüğün verdiği tadı.
Duymadan sevgilinin tatlı sesini
Uyuyamazsın geceleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!