Cevat Çiloğlu Şiirleri - Şair Cevat Çiloğlu

harmandım sevdaya,
kederle dövüldüm.
dalda taneydim,
hayal mevsimine düştüm.

ekmektim kışın.

düşündüm… düşündüm...
geceyi anlayabilmeyi.
geceyi anladığımda sabah olmuştu.

bir esinti var içimde.
geçmişten gelen.
ayaz gecelere karışmış.

bir esinti var düzlemde.
ağaçlardan savrulmuş,

ey gönül!..
bu nasıl tutku,
insanın tutuluyor nutku,
bitmeyen yolda,
her daim,
hep yürüyen yolcusun...

gün gece.
yoldayım,
kaygılıyım,
her yan karanlık.
adım adım,
ürkek ürkek,

çek iskemleyi,
kıyıcığıma,
gel yanıma dostum.
güneş doğdu özüme,
selam söyler ikimize,
ışık saçarak.

yağmur güneşimi alıp götürdü,
daldı güneş bulutlara,
karanlıkla mavilik perdelendi.
yağmur altında,
kuşlar sustu dallarda.
tek gördüğüm,

düşlediğim uzaklıkta,
bir evden,
buğulu pencereden,
sen bakardın.
ben hüzünlü ezgiler,
eşliğinde,

hiç atım olmadı.
sisler arasında,
dörtnala koşan,
yeleleri savrulan,
ve koştukça dalgalanan.

hikâyenin iki tarafı var,
ben ve o.

hikâyenin kötü tarafı var,
ben mutsuz ve yalnız.