Sen gidersin ,gürültülü bir sükûnetle
Ardından götürürsün
Sesini ,rahiyanı
Sen gidersin, kırılır kanatlarım
Ardından gün söner
Yıldızlar küser
Şiirlerim kimsesiz değil!
Hepsinin başlığı hemdem
Bi şehlâ bakışa yazarım
Gönlüme sığmayanları
O bakış ki görür kuytularımı
..... Çeşm-i Siyah 🍃 18.03.2018
Sen yokken ...
İçimdeki boşlukları doldurmak istercesine
Sindire sindire derin bir soluk aldım
Yüreğim sıkıştı
Düğümlendi yine boğazım
Gözlerime dizildi hasret bulutları
Sıyrılıp çık bu gergeften
Sokakların boğaza çıksın
Kederini bırak suya
Dalgalar kayıklarla oynaşsın
Sen bırak kendini
Ruhun İstanbulu dolaşsın ...
İstanbul, yeditepesinden minarelerin göğe yükseldiği mekân
İstanbul, bahçelerinde güller açan ,gül kokan
İstanbul,akıl ve hesap dışı zaman
İstanbul, aşkın ve sultanların, gülün ve bülbüllerin savruk karargâhı
İstanbul, yıldızlı gecelerin âhı
İstanbul, kültür ve medeniyetleriyle örülmüş yatak
İsterdim bir yere ait olmayı
Senin gökyüzüne, senin toprağına
Senin rayihanın olduğu yere
İsterdim baktığın her yerde olmayı
Senin aynanın aksinde yansımayı
Senin resminin bir parçası olmayı
İçimdeki karanlık ormanda
Kaybettim birçok şeyi dalların arasında
Önce çocukluğum gitti benden
Sevdiğim oyunlar da onun peşinden
Sonra güvenim uçtu ellerimden
Dokunsalar ağlayacakmış hissi
Bir çaresiz kelime gibiyim
Toplasan bi cümle etmem
Bazen kimsesiz bi hikâye
Okusan ağır bi roman
Ama bunlar hep senin yüzünden
Sesin ,gözlerin, gülüşün
Bir ömürsün ,yaşamadığım
Ama hep hayalini kurduğum
Bir romansın, okumadığım
Her görüşte meraklandığım
Bir denizsin, hiç dalmadığım
Dört mevsim kıyılarındayım
Hiç bitmez mi gitmelerin
Hep yollarda gözlerin
Bu gidişleri kuşlardan mı ögrendin
Hiç geçmez mi sonbaharın
Hep hüzünlü yüreğin
Bu gözyaşlarını yağmurlardan mı aldın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!