Ceplerimi Yokluyorum

İnsan bazen söylediklerinin, bazen de söyleyemediklerinin altında ezilirmiş.
Ben ise söylediğim sözlerin enkazı altındayım.
Ne havam kaldı ne de suyum; çırpındıkça suya batan kelebek gibiyim.

Hayatın havuzunda çırpınıyorum ama nafile.
Ne o kanatlarla uçabilirim ne de bedenimi kurtarabilirim.
Ölümü yakasında taşıyan bir şairim işte. Bir gün ben de vereceğim son nefesimi. Vicdan muhakemesinde benim de kanadı ellerim, benim de yandı dilim ama son pişmanlık fayda etmiyormuş, anladım.

Şimdi hayatımın zarını atıyorum.
Bir kere bile altı atamamış ben, yine bir atıyorum.
Şaşırmıyorum artık; ne gelenin nereden geldiği ne de gidenin nereye gittiği önemli değil.
Gelene "hoş geldin" deyip gideni uğurluyorum.

Daha basit yaşıyorum hayatı.
Arada derede bırakmıyorum kelimeleri. Ya seviyorum ya da terk ediyorum.
Ama bu günlerde dengemi bozan, beni altüst eden bir şey oldu.
Sen geldin.

Sevsem inanmıyorum, kovsam kıyamıyorum.
Çektiğin acılara şahitlik etmek üzüyor beni ama tam elimi uzatacakken alıyor mikrofonu beynim, başlıyor anlatmaya. Artık beynimi susturamıyorum. Hayatımda ilk defa kararsızlığın dibini buluyorum.
Ceplerimi yokluyorum, senlerle dolu. Yüreğimi yokluyorum, tam da kenarındasın.
Ne ara girdin oraya, ben nasıl buna izin verdim bilmiyorum.

Şimdi dilimle dudağım arasında kuruyorum idam sehpanı.
Ama bu defa tabureye vuracak ayaklarım yok.
Gözlerine son defa bakmaya cesaretim yok.
Hadi ben arkamı döneyim, sen hançerle ve git.
Aynı bilindik tablolar gibi desemde.
Biliyorum ki döndüğümde yine seni aynı yerde bulacağım.
Bu bir yandan sevindiriyor beni, bir yandan da üzülüyorum.
Neden gitmiyorsun benden?
Neden terk etmiyorsun beni?
"Neden, adam neden?" demek gelse de içimden...

Affet beni güzel gözlüm, sevemem birini, bir daha inanamam birine deyip atmak zorundayım o soğuk, her yanından ipler fırlamış tabureye hayatimin en acı tekmesini ama yapamıyorum be, yapamıyorum.
Sana kıyamıyorum.

Biliyorum, yanlış.
Biliyorum, imkansız.
Biliyorum, hiçbir oluru yok.
Ama kıyamıyorum.
Hadi sen git benden.
Ben seni yolcu edemiyorum.
Hadi güzel gözlüm hadi git benden
Yoksa çekip ayaklarının altından tabureyi sana sarılmaktan çok korkuyorum.
29.06.2024 14:56