Cengiz Özkan Şiirleri - Şair Cengiz Özkan

Ön yargıyla bakanların
Beyne nifak sokanların
İnsanları yakanların
Anasını avradını..

Olmayanı görenlerin

Uzakta arama beni
Bir kalp çarpınıtısı kadar
Yakınım sana

Bakma bana öyle
Gök gürler
Şimşek çakar
yağmur yağar
Yol çamur olur
Bakma bana öyle

Baktım ki,
Melekler de ağlıyor
Kaybolunca
Duygular

Bu mu dinin imanın
Halden hale düşürdün
Yok mu senin vicdanın
Dilden dile düşürdün

Köyümüzün ortasından bir dere
Akar bu mevsim çağlaya çağlaya
Öylesine gelip geçtin ömrümden
Bu yüreğimi dağlaya dağlaya

Ne hoş olurdu geldiğin düğünler

İnsan hem yaşlanır hem de ölür
Ama aşk ne yaşlanır ne de ölür

Seni sevdiğimi körler bile gördü
Ancak iki gözünle bir sen görmedin

Öyle bir dönektir, sözünde durmaz
Uydura uydura bana laf söyler
Ben Pir Sultan Apdal, o hınzır paşa
Dergahımdan çıkar bana laf söyler

Ezberlemiş yalan bin bir laf bilir

Küsmek yakışmaz insana
Gel gönül gel konuşalım
Bir sitemim vardır sana
Gel gönül gel konuşalım

Derdim dağı taşı aştı