Cengiz Özkan Şiirleri - Şair Cengiz Özkan

Güzeller güzeli nedir bu çile
Yeter çektiklerim merhamet eyle
Çok sevdim ondan mı düşürdün dile
Önüm ardım diken yollar kayboldu

Bir melodi akar keman kaşında

Hoşgeldin, göçmen çiçeği,
Kanatların kırık,
Yorgun olmalısın,
Ürkmeden
kon dalıma.

Kurduğum hayaller bir bir yakıldı
Esti fırtınalar yere çakıldı
Umutsuz sevdim bu nasıl akıldı
Karayı alayım, al senın olsun

Gözleri ışık elin şalter şimdi

Gidiyorsun

Kalleşliğin Kitabını
Yazdın işte gidiyorsun
Yüreğimde mezarını
Kazdın işte gidiyorsun

Çatlarsa dudaklarım
Toprak gibi.
Solarsa rengim
Yaprak gibi.
Yağmur olur gönlüme
Yağarmısın sevgili

Geçilmez kaledir yay kaş altında;
Oklarla sinemi deldi gözlerin.
Zer gibi parlıyor güneş altında,
Potada eriyen teldi gözlerin.

İlk gördüğüm anda zümrüt sanmıştım.

taşıma beni
başın üstünde,
korkarım
yükseklikten.
bir yer ver
yüreğinin köşesinde,

Çatışmanın ortasında bir köpek olmak, bir hayvan olmak ne garip şeydir. Polis gaz atmış. Köpek ana caddeye doğru koşmak zorunda. Çünkü önü havadan gelen duman ve gazla kapatılmış.
Koşuyor köpek. Eyvah ana cadde üzerinde binlerce insan.. sağında, solunda dükkanlar.. kaçaçak tek yön polise doğru.. Ve halka doğru gelen bir TOMA.
Filmlerdeki kavuşma sahnelerindeki gibi birbirlerine doğru koşuyorlar. Kucağını açacakmış gibi Toma'nın başlığı açılıyor. Ve püskürtülen su ile karşık gazla köpek havaya uçuyor. Sonrasını gözlerim görmüyor,yaştan.
Kimseyi savunmuyor, kimseyi protesto etmiyor, oy da kullanmıyor bu köpek..
Ve diğer hayvanlar kimbilir neredeler, neler yaşıyorlar, kimlerin koltuk ve cepleri için bu hale düşmüş durumdalar...

içim cıvıl cıvıl
kıpır kıpır yüreğim
çok şey
söylemek istiyorum
ve susuyorum
hadi dinle

Dudakların şirin şerbet bal canım
Ay gibi güzelsin hep böyle kal canım
Belli ki iznın yok çıkmazsın evden
Çık balkona bari bir el sal canım