Cengiz Özkan Şiirleri - Şair Cengiz Özkan

Karabulutlar içinde bu şehir şimdi..
Dört bir yanım zifiri karanlık
Üşüyor çiçeklerim.
Cama vuruyor serçeler
Gözlerim yollarda.

Uzaklarda duruyorsun
Yabancı mıyım yare
Söyle kimden koruyorsun
Yabancı mıyım yare

İzin ver gözüne bakam

Benimsın bunu biliyorsun
Geçip karşımda gülüyorsun
Geçiyor yaşın bilmem kaçı
Anne olmadan ölüyorsun

Önce ciddiye al hayatı

Bir öküzümüz vardı
Soframızın bereketi..
Harman vakti dönerdi düvenle
Akşama kadar.
Karasabanda yoktu eşi..
Ahıra uzandı boylu boyunca

Alev alev yaktın köz oldu bu can,
Pervaneyim sana sevdaya yanan,
Sen zalim bir kasap ben aşka kurban,
Boğazıma hançer salışın yeter.

Düşmüşsem diline, onurdur bana,

Çiçek gül açıyor senin hatrına
Doğanın her nakışında sen varsın
Ozan türkü söyler özgür yarına
Düşüncemin akışında sen varsın

Bunca yaşıyorum sevmişim yeni,

Dökmüşsün gazeli, yollar kapalı;
Verin dağlar yolum yâre gideyim.
Aylar oldu uyku tutmaz gözlerim,
Verin dağlar yolum, yâre gideyim

Hasta mıdır nedir; gelmiyor sesi.

de gel yar!
soğuktur buralar
aç yüreğini,
üşüyorum.
ver elini
bir şeyler toplayalım

Gizliden gizliye, göz eden güzel,
Çık meydana, ismin anarım şimdi.
Tatlı dili ile söz eden güzel,
Cilvene, nazına kanarım şimdi.

Seviyorsan söyle, beni de üzme,

Ararken boşa geçen yılları
Kaybettim geriye kalanları
Bir dağ olurdu biriktirseydim
Söylediklerin o yalanları

Gelmez geriye bir bir geçenler