Celil Çınkır Şiirleri - Şair Celil Çınkır

Ruhun bile duymazken, kınalı gözlerimden
Gamzelerde yatılı, kalan selim sen kokar
Aklımın paydasında, sevdamın kılavuzu
Feleğin aynasında, plan, rolüm sen kokar

Kuşatınca aklımı, çaresizlik diz boyu

Şeytana sarılır aşk, dergâha çıkmadıkça
Çöllerin kumsalları, cananın yüzü bende
Mutluluk masalları, bitmeyen sızı bende
Baykuşlar bayram eder, mavi güller solarken
Yolun sırrına ersem, menzili hatırlarım
Ne zaman hayal kursam, hep külü hatırlarım

Bayramları bayrama, Çevirmenin şifresi
Dargınlar barışırsa, bayramın tadı gelir
Hissedeni mest eden sevginin aşuresi
Canlara karışırsa, bayramın tadı gelir

Yetim ve öksüzlerin, boynunu büktürmeden

Aklını başından almaya yeten
Gülüşü, beynine narkoz bırakır
Gönlünün ipini elinde tutan
Aşk yoluna bir de takoz bırakır

Çatınca kaderin kalbi âmâya

Bitmeden ele bağlı, gurbet elin nöbeti
Karanlığa şimşek çak, bekletmeden gel artık
Mazinin hatırına, yaptığım bu daveti
Alır almaz yola çık, bekletmeden gel artık

Yaşım hiç kurumadı yaşanası yaşımda

- Gönül Ehli Bekir Cıla Ağabeyime -

Benden kaçtım, bana geldim
Asılımı arıyorum
Candan öte, cana daldım
Hâsılımı arıyorum

Kardelen ufuklarda, gönlümün sarayında
Candan öte kök salan oluşum senle başlar
Kan rengi şafaklarda, hayallerin koyunda
Vurgunu kirpiklere bölüşüm senle başlar

İkindi sularına adanalı eyyamlar

Tek mevsim yaşattın, dünyam olalı
Yaz, bahardan geçtim, güz olamadın
Sırra kadem basıp, gittin gideli
Felek aynasına koz olamadın

Bırakmadı vurgunların peşimi

Ne çiçeğim, ne ağaç, eşim yok, benzerim yok
Bataklığımdan başka, sığınacak yerim yok
Kök saldığım göldeyim

Eylül’de boy göstersem, zor çıkarım Nisan’a
Ben bana hükmedemem, hayat şansı insana

En güzel meziyeti, vermek için özenle
Ruhundan ruh üflerken, Hak seni uygun görmüş
Cemalinin cemini, tefekkür ettirmeye
Eseri arasında, bak seni uygun görmüş

Gönüller borsasında “sen varsan tavan”, endeks