Celil Çınkır Şiirleri - Şair Celil Çınkır

Tükettin yanımda tüm kredini
Hakkında denilen az imiş meğer
Anlatamam akla, trajedini
Bu aşk işkembeden söz imiş meğer

Yedi gün yirmi dört saat vardiya

Yokluğunu teselli edecek şey olurdu
Varlığının topyekûn, ıraması olmasa
Yangını söndürmeye, düşlerden pay olurdu
Hasretin gecelere, uğraması olmasa

Ömrüme yüklediğin, gönül payından öte

Ne ekersen onlar bire beş verir
İnsan ruhu, toprak ruhu gibidir
Dileyene hayal verir düş verir
İnsan ruhu, toprak ruhu gibidir

Toprağı andırsın ruhunun eşi

-Andırın'ın Adana'daki Haklı Gururu Salih Şen Hocama-

Guzum dedi anam bir gız buldum ki
Sesi Gazakların domrası gimi
İçini sımsıcak eder bakınca
Güneşin dünyayı sarması gimi

İstanbul Borsası, mübarek sanki
Bilinmeli her gün tarzı gönlümün
Geçinmek zor olur olmazsa çünkü
Silinmeli her gün tozu gönlümün

Dostlar meclisinde, sürmeli devran

Arzuhalci bayım, kapına geldim
Şu başımda gün görmedik haller var
Anlarsın, dinlersen pür dikkat beni
Bu dünyada nasıl gamlı kullar var

İsyandayım gül cemalsiz her günden

Kaç gün geceye döner, kapanmadan son perde
Hiç üzülme gözlerim, vurgun sona erecek
Yalnızlık kucak açsın, hicran denen namerde
Senelerin ardından, düşlerim gün görecek
Bir meltem esmedikçe, tedbirlerim nafile

Âdem’le Havva’dan beri bu kural
Tarlayı herk etmek pederin faslı
Cana can verince candan Zülcelal
Dünyaya park etmek maderin faslı

Yolun hükmü, ayan beyan ortada

Aklımdan geçse de dökemem söze
Dilime ar gelir unutmak seni
Kaderim noktayı koysa da köze
Külüme ar gelir unutmak seni

Mahşer günü sona erse sürgünüm

Geçirdin düşlerin başına çuval
Ararsam namerdim bil bundan sonra
Seninle ilgili zerrece hayal
Kurarsam namerdim bil bundan sonra

Aklım vize koydu, gönlümden sese