Celil Çınkır Şiirleri - Şair Celil Çınkır

Yüzünü görmeden geçerse hafta
Üzülür gözlerim özletme n’olur
Hayallere kanmak kalırsa lafta
Büzülür gözlerim özletme n’olur

Bozdurmaya görsen kaşlara tövbe

Şeytana sarılır aşk, dergâha çıkmadıkça
Çöllerin kumsalları, cananın yüzü bende
Mutluluk masalları, bitmeyen sızı bende
Baykuşlar bayram eder, mavi güller solarken
Yolun sırrına ersem, menzili hatırlarım
Ne zaman hayal kursam, hep külü hatırlarım

Gelirim diyordun, arife günü
Geçiyor bak bayram! Ayıp vallahi
Beklemezdim senden asla hiç bunu
Yaşattığın dram! Ayıp vallahi

Yüzüme güleli, yaptığın tek şey

Ayırmadan, mektepli ve alaylı
Muhabbet duysak da cümle insana
İçi alacalı, dışı kalaylı
Temkinli olmalı dosta, düşmana

Canından can verip, dönerken devran

Bahar sardı gözlerimin içini
Kışın hüznü bitti şükür sonunda
Unuttum gecenin iki, üçünü
Beşin hüznü bitti şükür sonunda

Gelir diye yollarında süzülen

Her sızı sonludur ebedi değil
Aşk acısı kalpte yağ olur bak seeen
Sevdiğinden ayrı düşen kimsenin
Sızısı sinede dağ olur bak seeen

İflah olmaz kalan gurbet elinde

Bal kokulu name yollamış yârim
En kısa zamanda gel diye yazmış
Sanıyor olmalı aklımdan zorum
Bensizlik ölümmüş bil diye yazmış

Ağdalı sözlerle ahkâm kesiyor

Öyle bir ben yap ki hani
Hırsız benden çalamasın
Kurulunca benlik günü
Kimse dirhem alamasın

Elin, benden ibret alsın

Güneşle beraber batarken düşler
Sızlar mı senin de gözlerin öyle
Sevilenin eserini damarda
Gizler mi senin de gözlerin öyle?

Yıllardır küsünce bahtına yollar

Perişan halimden haberin var mı?
Gözüm seni ister, sel seni ister
Haykırsam sesimi, ruhun duyar mı?
Özüm seni ister, el seni ister

Kirpiklerim konaklarken kaşlarda