Sevdiceğim mektubumu yüzüne
Sür de ağla dizlerine vurarak
Vuslat kapısına demir sürgüyü
Sür de ağla dizlerine vurarak
Beni özge candan sevmedin mâdem
Yıldırımlar düşer, tufanlar eser
Yıkılır bu şehir, sen gittiğin gün
Zelzeleler olur, hortumlar çıkar
Yıkılır bu şehir, sen gittiğin gün
Biz seninle ayrılmayız
Ayak ile çarık gibi
Bir kenara sıyrılmayız
Kafa ile sarık gibi
Söz olsun düşüp yollara
Gül yüzünü göreceğim
Senle dolu yüreğimi
Söküp sana vereceğim
-BEKLE GELECEĞİM
Büyük girdaplarda yüzüp dururken
Derin deryalara daldı bu gönlüm
Sayısı belirsiz dostlar içinde
Gene tek başına kaldı bu gönlüm
Ne uzun bir gece aklım almadı
Ana bugün güneş niye doğmuyor ?
Çok bekledim ama sabah olmadı
Ana bugün güneş niye doğmuyor ?
Simsekler çakti susuz çöllerde
Bak seller yürüdü, sen gelmiyorsun
Hala eski heycan esen yellerde
Demirler çürüdü, sen gelmiyorsun
Dostlar bile askimizi bildiler
Ateşi kalmamış, külden usandım
Hep acı konuşan, dilden usandım
Bülbülü ötmeyen, kendi kokmayan
Bahçeden usandım, gülden usandım
Gönlün figanına can dayanmazken
Coşkun sular gibi akmış gidiyor
Her adımda bin bir engel salmazken
Kolların da zincir kalkmış gidiyor
Ümitsiz bir vaka sendeki yalan
Görülmez yalanla mutluluk bulan
Allahtan korkmazsan kulundan utan
Benimle eğlenip gülme güzelim
Yataklarda sürün ölme güzelim
BELKİ DE şiirlerde gizliydi AŞK..
Hasretlik düştü yine bahtıma
seviyorken göz göre göre gitmek gerekti bana
hayallerimi bırakıp geri de uzaktan seyretmeler gerekti
Seni sensiz yaşamak düştü hayatıma
Özlemle anmak sadece hayallerde yaşamak
ışık gibi saçardı tek sesi yeter de artardı seviyorum deyişi içimi ...
kaleminize saglık kutluyorum kesinlikle dereceye girmeye layık bir şiirmiş zaten saygılr...