Celal Kabadayı Şiirleri - Şair Celal Kab ...

çatal kaşıksa evlilik
sevgi beyaz eşyayla ölçülüyorsa
yatak odası takımının rengi
aşktan önce düşünülüyorsa
bir hiçsek bir şeylerimiz olmadan
ve yuva kurmadan sevişemiyorsak

önce insan olmalı insan
sonra ne olacaksa

önce yağmur yağmalı
sonra dağ taş ıslanmalı

sevmek diyorum
bir gül oluyor yüzün avuçlarımda

sevmek diyorum
yağmurlar boşanıyor ansızın yanaklarımdan

yıl 1915 degil. 10 Ekim 2015
hiçbir şeyin başı olamayacak biri
gelmiş çökmüş cumhurun ensesine
silahı mezhep. silahı din. silahı yalan
akıttığı kan. içtiği kan. susadığı kan
seri bir katil öldürmeye doymayan

gece gözlerine perdedir kiminin
kara tortudur kiminin yüreğine
karanlık kirli işler için güvence
acı bir çığlıktır kiminin sesine

sorarım size

mutluluk ülkesinden göçe zorladın beni
hiçbir yere gidemedim sensiz
kuşlar göçtü üzerimden iklimler geçti
ben hep kanatsız kaldım hep sessiz

kuşların göç yollarını ezberledim

erikleri tabağa koy
gülüşün yüzünde kalsın
soyun bütün giysilerini
çıplaklığın üstünde kalsın

gözlerinle çağırma yalnız

ilkokula gittiğin günleri anımsıyor musun
'Cennet anaların ayağı altındadır'diye öğretirlerdi
dindi, ahlaktı, beynimize kazılan kutsal bir inançtı
ve o analar, yiğit analarımız
şimdi sokaktalar, ayaklar altındalar

gün doğar yamaçlardan
perdeler aralanır kapılar açılır
emekçiler erkenden uyanır
birikmiş isyan durur yüreklerde
öfke kendini sokaklara vurur
işte o öfke gelir bizi de bulur

nice umut gemilerini batırdım
sessiz bir fırtınayı çoğaltarak
keşkelerle dolu geçmişim
pişmanlık bu olsa gerek

niçin aklımız takılır küçücük çakıltaşlarına