(Çegil:Erzincan'da, kayısı ve üzümleri kurutmak için kullanılan, taşlarla örülü gölgeliği hiç olmayan küçük tepecik)
Taşlarla örülü bu yumağın sahibiyim ben
Adım çegil.
Her yağmur yağdıkça
üstümü çiğneyen ayaklarıyla
Kine boğar bulutları elleriyle sevdiğim
o yüzden hiç sevmedim gök gürültüsü.
Gövdesini yosun sarmış dostlarımdan olsa gerek,
Güneşi esirgeyen gölgeliğim hiç olmadı benim.
Serinliğin ötesine geçmek istersen
yanmak istersen şayet
kurutacak neyin varsa ser yamacıma
buda geçer dediğin ne varsa
gözyaşlarını da...
(2001)
Hasan AkınKayıt Tarihi : 9.6.2004 19:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güneşi esirgeyen gölgeliğim hiç olmadı benim.
olur be hasanım oda olur .... güzel bir şiirdi yüreğine sağlık... selam ve sevgiler..........
*************************************
TEBRiKLER
YÜREGiNiZE SAGLIK
SELAMLAR
TÜM YORUMLAR (2)