ve sen gülüm
yaprağına çiğ düşmüş
toprağına kar
kırılmış dalın
inceden inceden akar kanın
297. gün
karanlığı yırtarak
bir ışık hüzmesinin içine çekiliyorum
gözüm açık
yüreğimde dinmeyen bir sevda
elveda demen daha
birincisi;
uzaklarda
güneş sıcaklığına yakın
ama yeri yok insanın
yurdu yok
bundan dolayıdır
8 MART
varlığın ahenginde
bir hırsız çalmış ateşi
karanlıklar doğar her gün keder ile
bir çığlık dolanır rüzgarla şehrin her yerini
yüreğimde bir ince sızı
tanrı acılar içinde büyüyor içimizde
biz acılarla büyüyoruz
ve korkuyoruz
korkular ve acılar yaşamda en büyük erdem
mutluluk uzak bir ihtimal
tanrı acılar içinde büyüyor içimizde
biz acılarla büyüyoruz
ve korkuyoruz
korkular ve acılar yaşamda en büyük erdem
mutluluk uzak bir ihtimal
bırak şurada kalsın dedi yaşlı adam
gel otur yanıma,
çekinme gel,
sana anlatmadığım bir şey var.
onuda anlatayim,
sanki tanıyormuş gibi
el ayak çekilince
zaman ummana düşer
belli belirsiz anılar canlanır
gülüşlerin gelir aklıma
yumuk yumuk gözlerinin ardında,
bir sevda gizlidir.
HATIRLIYORUM ÇOCUKLUĞUMUN
VAZGEÇİLMEZ ÇİLESİ
TAHTA KURULARINI
AÇ FARELERİN KEMİRMELERİNİ
YILLANMIŞ ŞARAP MİSALİ ANILARIM
İLK GÜLÜŞLERİM
kararsız bir hava
beklentiler içinde deniz
içimdeki bu boşluk,
senle benim arama giren rüzgar
yalnızlığıma ortak aç martılar
bir kaosun habercisi sessizlik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!