zaman akıp gidiyor
dur durak bilmeden
her şeyle alay edercesine...
bilindiği gibi
sonsuz bir evrenin
sınırlı yaşamında
yaptıklarımı geri alamam
geçmişte kalanlar gölge misali peşimdeler
bir yolu yok kurtulmanın
her şeyi ateşe ver semde
dönüp baktığımda küllerinden doğarcasına
tekrarlar zaman kendini
biliyormusun;
sen olmadığında isyan çıktı
yalnızlık cezaevimde
ve bastırılması zor anlar yaşandı
düşüncelerim firar etti
tutkum kendini yaktı
Çekin gözümden şu karanlığı.
Yıldızları görmek istiyorum ben.
Kendi etrafında döner durur,
her döndüğünde bir gün.
Benim her günüm bir ömür.
Dursun istiyorum bu insafsız dünya.
susma kardaş
karanlık çöküyor
yak bir ateş
eskilerden kalma bir şarkı söyle
ve aydınlansın her yer senle
sonrası halka olu verir etrafında
Bu yağan yağmur kimin Gözyaşları,
kasvetli hava,
bu karanlık kimin.!
Söndüremez İçimdeki yanan bu Ateşi yağmur,
bu kor kimin..
Ben kimi sevsem,
yada kim beni sevse,
Sen olurdun hayat.
Koca bir kent kimsesiz.
Bu yalnızlık senin eserin.
Bu dönüşler,
bak yine balkonda,
sigara içerken,
karanlığın içinde ,
bir yıldıza takıldı gözlerim.
öyle ışıldıyor.
öyle güzel ki.
^^O iyi insanlar o güzel atlara binip çekip gittiler. Demirin tuncuna, insanın piçine kaldık. (YAŞAR KEMAL)^^
evet geldiler
bize geldiklerinde çok güçlülülerdi
her şey yerinden oynadı
ne bildiklerimiz
özgürlük;
özgürlük zulme direnmek ve kurtulmak değildir asla
özgürlük kendini tanımaktır
neyi yapacağına
neyi yapamayacağını anlamak
bu bir birine bağımlı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!