Cebrail Şahin Şiirleri - Şair Cebrail Şahin

Soğuk bir kentin kaldırım taşlarında buldum ayak izlerimi.Bu
kentte bütün yüzler kiralık,herkes kendi suretinden kaçıyor.
Dışardan bakıldığında sıcak bir yaz yağmuru gibi görünen bu ortamda,
senaryosu önceden hazırlanmış tiyatral oyunlar sahnelenmekte.
Kenti düşünen yok,ben hariç.

Geceye girdim
Uykusuz bir vakitte
Kendimi bulmaya çalışırken
Sana soyunup
Kendimi giyindim,
İkliminde kanadım

Yasak bir şehirsin şimdi içine giremediğim,
Sınırlarında mayın döşeli,
Gelişim ölümüm olur sana,
Bakışın ise çarmıha gerdirir hayatımı.
Sana el sallayabilirim sadece şiir okuyabilirim
Ve ardından tebessüm bırakırım koynuna.

Bu gün mum yaktım
Ve serüvenimin ortasındayım
Yaşamak ve yaşamak
Seni sonu olmayan
Bir zamanla yaşamak
Tarih yazmak senin adına

Saat ona geldiğinde dururdu zaman
Ve yerler
Kaygan bir buz kütlesini andırırdı.
Yap-boz oynardı çocukluğunun arta kalan
Arka sokaklarda.
Gerilla muhafızının kızınaydı feryadı,

Gülün adı vardır sevdası yürek yakar;
Merhaba sana gecenin alacakaranlığından bir demet sardunya gönderiyorum,mevsimsiz kış,birde kendi dünyasından olmayan acemi bir sarhoş narası.Kusura bakma senin tenini izliyorum şimdi.Karbeyaz tenini.Bir kuğu dans ediyor buzullar üzerinde,farklı bir dans bu,kendine özgü,özgürlüğün hakimi.
Dönüşüyor zaman bir martı kadar uçmalı bütün organlarım,ayaklarımın altında koca bir dünya olmalı,dünyam martı,kafesim eski bir kehribar kokusu,tadı kendinden eminken hayata,küstürüldü karınca deliğine ve çıkarıldı ininden ayak izleri.Yürüdü ilerlerken takıldı boşluğa,ayak izleri yok oldu birden.İpucunu elinde taşırdı yaşam,sonra aç bir sineğin kanatlarına bırakıldı ölüm.
Sanamı kaldı ruh acı çekmek,kedere bulanmak.Aşkın esareti yalancı,tutuklu bırakır geceleri,nezarethane dolar boşalır tekrar dolar.Kısırlaşır döngü acının isyanına,sanamı kaldı yumruk atmak ey cehennem bakışlım taş duvarlara,içindeki canavardan uzaklaş,büyüt dış görünüşünün cennetini,armağandır sana yazılmış sevişmeler,layıktır sonsuzlaşmak.İlk değildir bu aması yazılmaz sana.
Sondur.İkliminde kanarım,beyaz bir ten ararım kendi iklimime kar yağdırırım.Sen sesini verdin bana,bense uzaklaştım sessizliğin tınından.

Sana uyandım bu sabah
Kirletilmiş bir yüz
Ve sana doyumsuzlaşan bir kalple,
Kendi ikliminde kanayan
Bir gölge misali
İçindeki çocuk kime büyüyor şimdi,

Aklı dengesini yitirmiş bir söz ustası
Yeniden yeryüzüne geldi
Aynasal yansıyan sarhoş notalarla
Kavmi onu terketti
Renklerin dans edip seviştikleri haremde
Akıyor içime ritimsel müzik

Yürek yarası,kalp çarpıntısı,güneşim.
Solmasın gece,sana cennet kiraladım,sana sevgi harmanladım.
Aşkı yeryüzüne indirdim senin için,
Kapatmadım hiçbir kapısını
Ve her bir odasına
Sevgi tohumları ektim

Bütün yollar sana gidilmek için çizilmiş birer haritadır.
Al beni sıkı sıkıya tut bırakma,
Bırakırsan küser içimin ağlamaya suskun cehennemi.
Nekadar konuşsam veya nekadar seni yazmaya çalışsam,
Bir o kadar artıyor yüzünün masum güzelliği.
Kar beyaz tenine kar düşmesin,