Kavminin suçu yok,
Güneşi söndürür nefesim,
Ateşten oklarla günah çıkartırım onlara,
Kan kusarım insanların üzerine.
İsimsiz bir gecedir şiir,
Yüzüm aynaya yansıdı
Kırılmış bir kalbin
Son defa atışı gibi sessiz,sakin
Sadece kendini kandıracak kadar yavaş,
Sadece kendine acı verecek kadar masum
Ve sadace
Kendi dünyasının kapılarından
Varsa gökyüzü
Ben şimdi ordayım
Ve konuşuyorum
Gayipten gelen bir sesle
Üstümü örtüyor birileri
Üşüyorum,
Sonu olmayan yolmuydu gözlerin
Beni bilmediğim bir karanlığa iten.
Nefes alış-verişimdin,
Hapis yattım sana.
Ardından bakarken bir şeylerimi götürdün,
Bak şimdi yüreğim yollarda,
Güneşin sessizliği ile bir nefeste içime çektim seni,
Kankırmızı rengine boyadım çocukluğumu,
Çıkamadım içinden,
Kollarımı iki yana açıp,
Çarmıha gerdirdim hayatımı.
Susuzluğumda hep sen geldin aklıma,
Çello.
Güzellikler armonisi,
Bilinmeyen nota,
Sanadır bütün sevgim,
Doyumsuz kalışım sanadır,
Gizlidir sende ki bütün acılarım,
....Ve ben sende büyümeye başladım çocuk ruhlum,
Gecem aydınlatıyor bu şehri,
Kabusların ölümü kokluyor
Şehrin soğuk caddelerinde.
Çocuk ruhlum kar yağıyor
Hangi mevsimin çağısın sen
Renklerin dansı başlar önce,
Karanlığın zindanlaşan yerinde,
Ölümcül düşlerin sahnelendiği
..................bir tiyatro şehridir hayat.
Ben düştüm,sen yaraydın
Sen yaralandın,ben yara aldım
Şimdi yarım kalmış bir öyküyü tamamladı bu kalem,
Sonsuzluğun şairini bekliyor içimde avuttuğum çocuk,
Düş kırıklarından kendime bir sal yaptım,
Yüzün her mevsim düşsün içimdeki kayıp kente,
Gölgelerin sarhoşluğunda sana şiirler yetiştiriyorum,
Sancılı bir ağlayış başlar ölümün uzak olduğu ülkelerde,
Tanrı yağmurdadır ve her yağmur tanrıyı getirir bana. Aylin tanrının bana lütfettiği güzellik,dayanılmaz işkencem,gecemi bölenkarabasan,tapınağım,hücrem(kapısız,penceresiz) .içime dol,dolki seni tüküreyim bastığım ter yere,bütün yerler seni konuşmalı ve anlamalı güzelliği.
Yüzün cennete ait
Bedenin ise cehennem
Ben arafım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!