Sessiz bir cehennemin ertesiydi,
Sabahın ilk ışıklarıyla tutarsız özleyişler başlardı
İstila edilen vücuda,
Mahküm kalmışlığın gölgesinde
Vekili olmayan sarışının
Ağzının içine giren o kaygan dilini öptüğünde
'Ben kendime yabancıyım
Kendim bana yabancı'
Şimdi döküldü sevgi avucuma
Biraz kendime ayırsam ne çıkar
Masum bir çocuğun ağrıyan yanıyım,
Fırtınaya yakalandım,
Savruluyor ruhum kayıp bir sabaha.
Hayat yelken açmaktı denize Ama sen yoktun yeryüzünde, Akşam kabarık bir hüznü yanında taşırdı, Sahil kenarına oturmuş yıldızları sayardım,
Acıya inat,
Kusardım.
Bir bıçak ortasında tanıştı katiliyle,
Ölümsüz bir geceyi arzularcasına
Kanadı,durmadan geceye
Yola çıkmıştı artık
Donmek bile acı veriyordu
Ağrıdı
Dünya kirlendi
Kaç zaman geçti üstünden
Bilen yok.
Dünya kirlendi
Sana sunulabilecek bir cennet
Daha bulabilirmiyim ey sevgili.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!