Muhtemel bir kesinlikte artık varolmazdık,
muğlak beslemese canlı olmazdık. Daha
fazla boşlukla temellenir dünya, hayata
evet deyip bunca sarılmazdık.
Gülüşlerde yükselen can, dönüp de gidersen
solar, damarlarında gezdiğin hayat uzak bir
gölgeye adar. Yorgun çiçekler, bahara böyle
doyar, kan kıpırdanır, tükenmez bir şarkıyı mırıldar.
23/03/2014
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 23.3.2014 00:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!