Sevgilim, canım, aşkım
Ne derdin var söyle bana
Neden bu çökmüşlüğün, ve gözlerinde hüzün
Yorgunsun, üzgünsün
Çok mu ağırlaştı söyle omuzlarında yükün
Amacın sevdiklerini mutlu etmekken
Kimselere yetemez oldun
Herşey üstüne gelir oldu
Anlaşmazlıklar içinde boğuldun
Ve bu mutlu etme savaşında
Ne yazık ki sen kendini unuttun
Çokmu yorduk seni canım
Çok mu yoruldun
şimdi herşeyden vazgeçmiş gibisin
Peki sen hayatın neresindesin
Tükendimi içinde yaşama gücün
Sonuna mı geldin
Olurmu be canım böyle çabukmu vazgeçtin
Daha yeni başlamadık mı biz hayata
kucak açmadık mı yeni umutlara
Sen benim herşeyim ay`ım güneş`im
Söndürme içindeki ışıkları
Kararsa da hayatımız kimi zaman....
Unutma...
Sevgin aydınlatır karanlıkları
Kayıt Tarihi : 6.9.2008 20:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aysel Gülmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/06/canima-23.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)