Gel Barışalım Şiiri - Aysel Gülmez

Düşümde gördüm seni, bırakıp gittin beni
Ne bir veda ettin sen, ne de öptün giderken
Dedim nereye böyle, dedin bir bilinmeze
Kaybetmiş gibi seni hüzün çöktü içime

Uyandım ter içinde bu korkulu rüyadan,
Bir baktım ki yoksun sen, eser yok varlığından
Varlığının içinde yokluğunu hissetmek
Boş bir inat uğruna nefsimizi büyütmek

Sen haklısın ben haklı, işte bir varmış bir yok
Ne senin benden fazlan, ne benim eksiğim yok
Hepimizi bekleyen bir ölüm gerçeği var
Neden kanatır insan, neden yaralar açar

Hadi gel barışalım gel gönlümün sultanı
Bu gönlü harap etme, heder etme bu canı
Senin sevgine muhtaç ruhum yok hiç dermanı
Mutluluğum, sevincim sen hayatın anlamı