Ne umdum, ne buldum, bu genç yaşımdan,
Hiç dert eksilmiyor garip başımdan,
Uzak dur ne olur, çekil karşımdan,
Benim acım zaten bana yetiyor.
Dertler sarartmasın güzel yüzünü,
Bu nasıl dünya ki, güneşi eksik
Buz tutmuş bedenim ateşi eksik
Bir eşi içimde bir eşi eksik
Can iki olmadan can olamıyor.
Aşk da bir depremmiş bedeni yıkan
Gam yemem koca ömür
Yaşadığıma değse.
Benden çok daha özgür
İçimdeki her neyse…
Mutlu olmak gerekir
Hanginiz söndürür böyle yangını?
Evim barkım değil, içim yanıyor.
Aramayın sakın külü, dumanı,
Kor değil, köz değil, içim yanıyor.
Bir bakışta oldu, neler olduysa,
Yıllar geldi geçti, delip bağrımı,
Her gelen götürdü alıp yarımı.
Kim karşılar şimdi bu zararımı?
Düşman mı diyeyim, yoksa asi mi?
İflah edemedim ben bu nefsimi.
Bu gülüşe can kurban
Ölsem ona değmez mi?
Ateş gibiyim her an
Yansam ona değmez mi?
Nasıl tutulmaz dilim
Sen bu çölün ortasında
Bir içim su sandığımsın.
Aşkın ıssız adasında
Alev alev yandığımsın.
Kayıptayım bulan olsa
Karanlığa bir bak da gör
Gözlerinin ışığıyım.
Nefret değil hep sevgi ör,
Yüreğinin aşığıyım.
Bir orama bir burama
Taa bu yüreğimden başlar,
Gözlerimden akan yaşlar
İnlese de dağlar, taşlar,
Zalim insan inlemiyor,
Duysa bile dinlemiyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!