En muhtaç anımda kaçtın yanımdan,
Ne istedin bilmem dertli canımdan.
Günlerce sızladı diye aşkından,
Kalbimi söküp de atasım gelir.
Seni sevdi, sana bağlandı diye,
Sen kendi kendine yan,
Gören mi var ey gönül!
Sen sevildiğini san,
Seven mi var ey gönül!
Bağırsan da boş yere,
Gitmek senin kendi bileceğin iş,
Peşinden gelecek değilim senin.
Kim candan sevdiyse hep hata etmiş,
Uğrunda ölecek değilim senin.
Bekleme gözümden yaşlar dökmemi,
Bu gece nedense uykum gelmiyor,
Belki de huzurum kalmadığından.
Geceler bir türlü bitmek bilmiyor,
Her halde yanımda olmadığından.
Ben aşkı, sevdayı böyle sanmazdım,
Ne duygular yaşadım ben,
Atlattım çok kışı,güzü.
Kendim daha kırk değilim,
Gönül yaşım buldu yüzü.
Acı,hasret,tutku,nefret
Gönlümü acıya sen alıştırdın
Sıcak bir coşkuyu hep arattırdın
Tertemiz kalbimi kinle yıkadın
Ürkek bedenime bir bak da anla!
Yüreğin taş olsa yine sızlardı
Bu acı çok derinlerde
Çekmek kolay başta olsa
Bu acıya dayanamaz
Yürek değil taş da olsa
Çekmek kolay, çekmek kolay
Anlaşıldı bu sevdaya
Ben daha çok kanacağım
Sende bu işve oldukça
Ben daha çok yanacağım...
Almaya gör aşk tadını
Bir oyun olmalı ya da bir rüya
Bu yürek benim mi, ben mi taşıdım?
Neleri döndürmüş, dönerken dünya
Bu hayat benim mi, ben mi yaşadım?
Gözlerim uzağı aradı durdu
İçim daralıyor, başım dönüyor
Bu hastalığıma sen tek çaresin.
Seni her anışta yüzüm yanıyor
Huyunla suyunla bana göresin...
Şaşırdı kalp, neye uğradığını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!