Sönmedin mi hala ne yakıyorsun?
Bir daha karşıma ne çıkıyorsun?
Gözlerime öyle ne bakıyorsun?
Yolcuydum, uğradım, geçtim de bari.
O acı günleri sen yaşamadın.
Gözlerim gülmeli, hasret bitmeli,
Bu sevda beni de mesut etmeli.
Kalbine yol bulup nasıl gitmeli,
Kara kaş, kara göz, kara tenli yar.
Nasıl anlatayım, öyle bir şey ki,
Kader bu sevgilim ağlama boşa
Çekmek zorundasın gelince başa
Ağlasan da değmez döktüğün yaşa
Dağlar kavuşsa biz kavuşamayız
Rüyalar da bile buluşamayız.
Durdu dakikalar geçmiyor zaman,
Canımı alsalar anlamam şu an,
Öyle bir ateş ki, bağrımı yakan
Sen geldin aklıma,sen geldin yine.
Ayrı mı kalacak severse her kim,
Başımız sağ olsun, dünya sağ olsun
Artık yaşamıyor, sevgiler öldü!
Kurusun topraklar, güller de solsun,
Artık yaşamıyor, sevgiler öldü!
Ne kaldı kalplerde nefretten başka,
Sonunda beni bu dertlere karşı
Sağlam durduracak direnci buldum.
Sonunda gönlümden eksilen hazzı
Bana tattıracak sevinci buldum.
Bu öyle sevinç ki sözlere gelmez
Tutmadın vefasız bir dediğini,
Nereden bileyim özlediğini,
İnanmam söyleme çok sevdiğini,
Yanıma gelirdin sevseydin eğer.
Uyardın çağrıma, vefalı yarsan
Ne sulu gözlerin var,
Eksilmiyor hiç yaşlar.
Bir dokun bin ah işit,
Hemen akmaya başlar.
Zaten ezik şu gönlüm,
Ben sensiz bu gönlümü
Avutmaya mecburum
Seninle olanları
Unutmaya mecburum.
Ruhuma yaptın aşı
Bana acı veriyor,
Uyandığım her sabah.
Kalbim sanki eriyor,
Uyandığım her sabah.
Bir hasret ki sarıyor,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!