Canavar Şiiri - Mustafa Birkol

Dağlarım vardı zirvesine kar düşse, bulut değse gördüğüm.

Binalar önümde: açılmaz perde, bağlanmış kördüğüm.

Topraklarım vardı; açarak bağrını tohumlar döktüğüm.

Şehre arsa, yol olmuş; üstünde demir atlar sürdüğüm.

Ormanlarım vardı; Arza inmiş cenneti gördüğüm.

Kavrulup kara kefen giymişler; gördükçe, can evimden vurulduğum.

Haykırıp: " Tükürün şu medeniyetin yüzüne!"

Yeter artık, artık canlarımdan dişler, pençeler atıp götürdüğün!