Günaydın,
Milyarlarca nokta varmış suratında
Bugün ilk defa bu kadar özel gelmemiş gibi yapacağım
Her biri dut burnunun yörüngesine çoktan yerleşmiş
En sıradanı kaysa yaramaz bir yıldız gibi,
Kanım çekilircesine haykıracağım
Birbirine çarpan parmaklarım tıngırdar
Diş gıcırtılarım uyandırır komşularımı
Yakıp yıkmak isterken yumruklarım duvarları
Engel olur oracıkta kadın sükuneti
Çığlıklarımı susturur kursağımdaki düğüm
Bir küp hırs bitirir insanı
Ağzından köpükler saçarak ettiğin bir cümle
Çoktan sillesini yemiş birine denk gelmeye gör
Yahut nasihat lokmasının tadına bakmış birine
Kuduz bir köpek kadar yalnız kalırsın
Evet yine başlıyoruz...
Kaybolan tüm ruhların yegâne bedenlerini bulmaları adına,
Sanki aitmiş gibi, sığınmak tercihmiş gibi isyan edip kaçabilmek için.
Meraklı bakışların her zerrene saplanmasına katlanabilmek adına,
Sessiz metamorfozunu esneyerek izleyebilmek için.
Mezarına yaygı çelimsiz toprak
Çok değil birkaç güne yosun bağlayacak ak mermer
İlaçlar, hastaneler, tahlillerin
Ayaları kubbeye itaatkâr yakınların
Tümü iftiralar sosyetesi
Mümkünatı var lakin sonu ölüm
Yarın yerine belki sonraki gün
Ertelemekten kazandım yarınımı
Tebessümler dün, titrek dudaklar bugün
Peki ya yarın?
İki deliyle yaşamak
Susmak çamaşır yığıntılarından kanal inşasına
Aval aval bakmak çehresine camların
Yağmur damlalarının bıraktığı çamurlu izi görmezden gelmek
İlk kez karşılaşmışçasına tanışmak tikli kaşlarla
Yüce konuttan bozkırı seyretmek
Fırtına öncesi sessizliği kuyulara bağırarak bozarım
Çakıl bıraksam içine, peşinden gelecek herkese inanırım
Yaslandığım rafın kıymıklarına ne kadar da aşinayım
Sırtımda kabuslar olsa bile dizlerimin bağını çözen çehreni hatırlarım
Bilakis yaprak kımıldasa kendi dinginliğim sanarım
Dizginlerinden tutmam ne fayda eder bilmiyorum
Tırıs gelip tırıs gidiyorsun
Harflerimin ahengiyle kandırmak isterken insafsız yanını
At gözlüklerinle vals yapıyorsun
Sonunda mutlak karanlık olan bir tüneldesin
İçine girdiğin andan beri ağlamaya dahi kalmamış mecalin
Sanrıların tutsak etmiş karnını
Biliyorum
Kıvranıyor çürümüş sinirlerin, feryat ediyor
Biliyorum
Son bulmayan keşif çaban olmayanı aramakla geçiyor
Ben biliyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!