Yersiz bir cesaret istemiyorum
Bu aptallıktansa her gün ölmeyi yeğlerim
Ölüm de her yanımızı sarmış yaşam da
Ölüler de her yer de yaşayan da
Ben yaşayan ölülere acıyorum
Onlardan biri olsam da
Kanla emzirilirken hiddetimi besleyenin ne olduğunu düşünmek
Kapkaranlık karnımı aydınlatmak için uçan ağustos böcekleri
Kelebeklerin katilleri tembelleşen uzuvlarıma temel mi?
Yoksa tüm bunları pasifize etmek için gösterdiğim çaba değer mi?
Aklımın en ücra köşelerinde huzur
Yangın kopar sinemde, taşlar tıkırdar
Kapımı çalar anımsadığım kimse
Çelik merdivenleri çıkarken aheste aheste
Alıkoyar dimağımı uzun bacakları gizlice
Çocuklarımız pazarda kaybolmaya nazır
Kenetlenmişti çoktan süt kokan bileklerine
Orta kahvelerin yüzeyinde sigara kağıdım
Hatır nedir bilmez telveleri sarmaya hevesli
Mızmız gündüzlerin, geç kalmaların bahaneleri yatağım
Çapaklarımı silmiyorum, çoktan hazır kahvaltım
Doğrulurken tavana belimde sancı
Kahkahaların gizlesin içindeki yarayı
Muazzam bir acının kalkanı san
Ben seziyorum içindeki eksiği
Eksilerin fazla artılarını say
Bir çıkıntı bile yaratamaz tepede caziben
Biliyordum ya da bildiğimi sanıyordum
Kendine sığınacak kadar sağlam değilse halatların
Kırık dökük bir harabe bulursun kendine
Hayta veletlerin kol gezdiği limanlara emanet olursun
Gideceği başka hiçbir yer kalmadığında insan
Tabaktan içilen yavan çorba akmasın boğazımdan
Kayıp kaseler dangoz bir kaşık gıcırtısına mahrum kalsın
Rayihasını duyumsamasın un aşının tuvalet taşı
Çorap çekiştirirken kırılan kristal kül tablası açsın çatmaktan yorgun kaşı
Sıvalar kavlasın üzerime dökülsün yağlı boya
Mosmor dudaklarının kenarında gül rengi bir akıntı
Ne kadar rahatsız edici bir renk cümbüşü
Bu denli bulantıyı bir gökkuşağında görmüştüm
Bir akşamüstü Akdeniz dönüşü
Beyazlar solgun ve yırtık
Maymunların salyaları damlıyor falanca motifli halılara
Utancından mıdır bilinmez, ayağının tersiyle siliyorlar üstünden
İştahını kesecek tek bir neden ararken pörtlek gözleri
Çaresiz katlanıyorlar hazza olan dermansız sevdalarına
Üç diye tahmin edersiniz, milyonlarcalar
Koştun bana
Topukların kalçana çarpa çarpa koştun
Öyle güzel hissettim ki bunu bakışlarında
Yorgun provalarında hayatın
Sahneden hiç inmek istemedim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!