Camdaki kadın Şiiri - Nimet Öner

Camdaki kadın

Dün akşam yorulup gitmişti Güneş yine geldi bu sabah aynı saatte söz verdiği gibi yine
Nazenin bir kadın narin parmaklarıyla araladı perdesini göz göze geldi güneşle
Güneş kıskandı cama vuran şafkını
Kadın;
Yüzünü döndü parka yaşlı adam yine doyoruyordu kedileri simidinin yarısıyla
Çocuklar koşuşup gülüşüyordu tüm Coşkulariyla
Sular bekliyordu delta da
Çay kokusu ekmek buğusu satıcının sesi
Bu gün yine herşey tıpkı dünkü gibi
Tek fark camdaki kadın!
Gülüşünden cama yansıyordu yüreğinin ışıltısı
Artık eli yüreğinde yol gözlemiyor
Bir gülümsüyor kirpik uçları dâhi gülüyordu
Anlaşılan dün gece bir gemi uğurlamış
Yüreğinden sonsuzluğa
Mutsuzluğu
Umutsuzluğu
Belirsizliği
Olumsuzluğu
Ve yalnızlığı yükleyerek her karesine

Azra Nimet öner

13 08 2011

01 06