Çalabım Şiiri - İlyas Payas

Sevgili Allah'ım ,
Adem'in günahıyla geldim sana.
Birde, avucumda tevbesiyle .
Kul hatasından belli olurmuş,
İnsan sevmesiyle...

Cennetin ağaçları kadar ,
Dünyanın kayalıkları şahit tevbeme .
Yalın ayak bir sevdaya düştüm .
Birtek sen çaresin derdime.

Bir avare nefsim elinden sürgünüm .
Bundan sebeb gamla dolu yerim, göğüm .
Cennet falan bilmem ammâ .
Sensizlikte cehennem her günüm .

İçimde bir garip Yunus yalnızlığı .
Üstümde Yusuf'un gömleği .
Gözümde yakubun ağmalığı .
Düşlerim bir güneşe secde eden on bir yıldızı.

Artık Kenan bilmez beni , Yakub görmez .
İçimde Eyüb'ün derdi hiç dinmez .
Öyle kör bir kuyudayım ki,
Kuş uçmaz kervan geçmez.

Asay-ı Musa yere vurulsa ,
İçimde kızıl Deniz yarılsa .
Ruhumda bir İsa dirilse .
Ben yine seni isterim.

Aklım Zekeriya kadar ihtiyar.
Kalbim imranın karısı gibi umutlu .
Süleyman mülkü benim olsa .
Edemez beni sensiz mutlu .

En az Nuh kadar yaşadım .
Yakındır içimdeki tuhfanım.
ismail gibi kurbanım .
Hızırın halindeki sırrım ben .

Her yanım İlyas gibi kuraklık .
Yetmiyor buna kul aklım .
Varsa bir kimsede kul hakkım .
Salihin devesine yüklerim.

İbrahim'im sana yaptığım ev benim.
Ateşinde yandığım kül benim.
Tebessümün gönlüme değince
Sinemde açar gül benim .

Ak yeleli burağı Ahmede ,
Kevser şarabın Muhammed'e .
Yusuf'undan daha güzel günlere ,
Ulaştır bizi Çalabım...🌹🌹🌹

Menfi