İşte buldum seni sonunda ne kadar aradım
bir bilsen seni bir martının kanadında buluta
göğüs geren gökyüzünde dalgalara karşı
gelen yaslı vapurda gül kokan sokaklarda
gitmeye mecalim kalmayan yerde aradım
aradım da durdum seni buldum işte ne
Yüreğim sorgusuz sualsiz girdaplar içinde
yine sokaklarım sensizliğin şarkısını çalıyor
dem vuruyor geceye bir adı özlem bir adı
sensizlik benden ise geriye kalan sadece çaresizlik..
Sevgi denilen beş harfli kelime ince bir ayrıntının
Eseridir çok yakmışlardır zamanında yüreğini
Artık sevginin ""S""sine bile ne duymak ne de
Anmak İstersin sonra biri çıkar karşına tüm
Ezberlerini boşa çıkarır zamanında etmiş olduğun
Tüm yeminleri yutarsın ve tekrar işlersin sevgi"yi ince
Yüküme hamal
Derdime derman
Soruma cevap
Sonuma sevap
Yarınıma güneş
Cehenneme ateş ol demiyorum kimseye...
Sev beni çok sev
belki yaralarıma iyi gelir
belki acılarıma merhem olur
çocuk kalan yanlarım sevinir
bir annenin sevdiği gibi bir babanın
şefkati gibi belki söyleyemem sevilmek
Karşı değilim
karşılıksız sevdalara
şiirin iyisi kötüsü olmaz mesela
yazılmalı yine de o mısralara o dizeler
anlatılmalı seven ve giden sevgililer..
Kimselere diyemedim seni ne kadar çok sevdiğimi
biliyorum kıskanırlardı yüreğimdeki seni
bende geceye anlattım seni ne kadar çok sevdiğimi
Biliyorsun geceler suskundur çaresizdir ben gibi.
Gel dolaşalım seninle İstanbul'u
sabah kara köyden binelim vapura
bir simit alalım sadece bir simit
kardeş payı edelim martılarla...
Bir ağaç gölgesinde serinlemek gibiydi seni düşünmek attığım her adımda yanına gelmek gibiydi nasılda bir anda anlamını yitirdi herşey.
Şimdilerde seni unutmaya dair ne varsa
beynimin hücrelerine bir bir yerleştiriyorum
her ne kadar çoğu gidip azı kalsa da her kalan
azda bir bir eksiliyorum..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!