Mutluluk
....
Gül bana ne olursun.
Yüzünde tomurcuklar açsın,
Yanaklarında ise,
...
“Merkebi saldım çayıra, arayan yok”
..
Biz rahat insanlarız, otlaklarda,
Dolaşırken;
Her gün, her şeyi” boş” verdik,
Saksağanlar
...
Saksağan kuşum
Bir bahar sabahı geldi,
Sevinçleri pır-pır yüreğinde,
Budanacak Ağaç
.....
Biz her ağacı budanır sanmıştık,
Zamane şartların da öyle ağaçlar vardı,
Hiçbir zaman kimliğinden taviz vermeden kaldı
Savruldum gittim,bir akşam vakti,
Şehirlerin içindeki kum ve mermer,
Yüreğimde bir nakış oldu,dostum!
..
Kızgın güneşlerin altında,
Kumdan kaleler yapardık,
Arabalar
...
İnsanlar günler arkasında,
Sakladılar tüm duygularını,
Güneşleri yakalamak istiyorlardı,
Her gece vakti ellerini kaldırdılar,
Yalnız çalgıcı,
İnce ve uzun zurnayı üfledi,
Gönül dolusu “of” çekti,
İçindeki tüm sıkıntıları,
Zurnanın son noktasında,
Her nağme de bir hüzün kapladı,
..
Nağmelerin dili,
Anlatırken içimden,
Bir şeyler, kopardı gitti,
Olgunlaşmamış bir meyve.
Dal üzerinde bir başına kalmış,
Aksaray-Topkapı Seferleri
...
Sonbaharın rengi düşmüş,
Yüreğinin derinliklerine,
Sararmış yapraklar, arasında.
Kurumuş ağaçlar, çevremde,
....
Teşvikiye yokuşunun sonunda, bir çınar,
Köşe başında ahşap kepenkli bir dükkan,
İçinde bin bir tane renklerin dans ettiği,
Tablolar ve fırçalar, cümbüşü sanki,
Bir gün.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!